بلاد و شهرها احاطه مىكنند و أمانتها را حلال مىدانند و مرتكب خيانتها مىشوند تا اينكه به مقصود خود برسند . و چون به آرزوى خود رسيدند از أهل فضل و فقه كه از آنها بالاترند مىترسند و به ضعفا و زيردستان و كارگران ظلم مىكنند ، و بدنهاى خود را چاق و گنده مىنمايند و دين خود را ضعيف و لاغر ، و دنياي خود را آباد مىكنند و آخرت خود را خراب ، خانه را وسيع و قبر را تنگ مىكنند . يتّكى أحدهم على شماله و يأكل غير ماله و يدعو بحلو بعد حامض و رطب بعد يابس و حارّ بعبد بارد حتّى إذا عضّته الكظَّة و اثقلته البطنة و غلبه اليشم قال يا جاريه هاتي هاضوما و هاتي حاطوما و الله يا جاهل يا مغرور ما حطمت طعامك بل حطمت دينك و أزلت يقينك .
يكى از آنان به پهلوى خود تكيه مىدهد و مالي را كه از خود أو نيست مىخورد و طلب مىكند شيرينى بعد از ترشى و غذاى مرطوب بعد از غذاى خشك و چيز گرم بعد از سرد تا اينكه پرخورى أو را به زحمت اندازد و سنگينى شكم أو را ناراحت كند و تخمه بر أو غلبه نمايد .
فرياد مىزند : اى كنيزك بياور چيزى كه سبب هضم غذاست و آنچه غذا را خرد و دفع مىنمايد . به خدا اى نادان اى گول خورده غذاى خود را هضم نكردى بلكه دين خود را خرد كردى و يقين خود را برطرف نمودى . فأين مسكينك و اين يتيمك و اين جارك و اين من غصبته و ظلمته و استأثرت بهذا عليه و تجبّرت بسلطانك عليه حتّى إذا بالغ هذا في المظالم و ارتطم في المآثم قال قد زرت و قد حججت و قد تصدّقت و نسي قول الله

260