است - در بارهء از زمان بعد از پارهء ديگر و در روزگارهايى كه آثار شرايع در آنها گم گشته بندگانى است كه در انديشه هايشان با آنها راز مىگويد و در حقيقت عقلهايشان با آنها سخن مىفرمايد . پس با نور بيدارى چشمها و گوشها و دلها استصباح مىكنند و زندگى خود را روشن مىنمايند . و روزهاى خدا را به ياد مردم مىآورند و آنها را از عظمت حق تعالى مىترسانند . آنها به منزلهء راهنمايان در بيابانها هستند كه هر كس راه را درست و صحيح مىپيمايد راه أو را مىستايند و أو را بشارت به نجات مىدهند ، چون پايان راه راست نجات است . و هر كس طريق اعوجاج پيش گيرد و به چپ يا راست برود راه أو را مذمّت مىكنند و أو را از هلاكت بر حذر مىدارند . و آنها با اين أوصاف چراغهاى اين تاريكيها هستند و راهنماى در اين شبهه ها . و به تحقيق براي ذكر خدا أهلي هست كه آن را به عوض دنيا اختيار كرده‌اند و تجارت و معاملات آنها را از آن باز نمىدارد و ايّام زندگانى خود را با آن به پايان مىرسانند . و براي بازداشتن ديگران از كارهايى كه خدا حرام فرموده و فرياد مىزنند و گفتارى كه سبب جلوگيرى از آن كارهاست در گوشهاى بىخبران وارد مىكنند . و به أمور عادلانه امر مىكنند و خود نيز به آن عمل مىكنند . و از منكرات و زشتيها ديگران را باز مىدارند و خود نيز باز مىايستند . و به واسطهء يقين خود گويا دوران دنيا را طي كرده و به آخر رسيده‌اند و آنچه در پى دنيا است با نور ايمان ديده‌اند . و گويا عالم برزخ و طول مدّت آن را مطلع شده‌اند و آشكارا زندگى پنهان أهل برزخ را

236