خداوند در آيهء مزبور مىفرمايد : هر آينه از عذاب نزديك و كوچكتر كه عذاب دنيا باشد پيش از عذاب بزرگتر كه عذاب جهنّم باشد به آنها مىچشانيم شايد برگردند ، مراد اين است كه آنان را به مصيبتهاى دنيا نه عذاب أكبر در مال و أهل و فرزند و خودشان مبتلا مىكنيم كه شايد از گناهان دست بردارند و رجوع به عبادت و بندگى حق تعالى نمايند . و مراد از عذاب أكبر عذاب جهنم است . و مراد از « لعلهم يرجعون » اين است كه شايد برگردند و ترك معصيت كنند و اين ممكن نيست مگر در دنيا .
و أوحى الله إلى داود : احذر ان آخذك على غرّة فتلقاني بغير حجّة ، يريد التّوبة .
و خدا به داود عليه السّلام وحى فرمود : بترس از اينكه تو را در حال غرور بگيرم و مرا بدون حجّت ملاقاة كنى ، كه مراد از حجّت توبه است .
و روى ) * انّ الكلمات الَّتي تلقاها * ( آدَمُ مِنْ رَبِّه ) * فتاب عليه قوله تعالى : * ( رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَتَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ ) * [1] .
روايت شده : آن كلماتي كه آدم از پروردگار خود دريافت كرد پس به سبب گفتن آن خداى متعال توبهء أو را قبول كرد همين است كه در اين آية كريمه از قول آدم و حوّا نقل مىفرمايد : كه اى خداى ما ظلم كرديم به خودمان و اگر تو نيامرزى ما را و به ما رحم نكنى هر آينه ما از زيانكاران خواهيم بود .

[1] سورهء أعراف ، آيهء 23 .

187