رسول الله - صلَّى الله عليه و آله - فرمود : بنده اى نيست كه گناهى از أو سر زند پس برخيزد و با غسل يا وضو و يا تيمم تحصيل طهارت كند و دو ركعت نماز به جا آورد و از خدا طلب آمرزش كند مگر اينكه خدا أو را بيامرزد . و بر خدا سزاوار است كه أو را قبول فرمايد ، چون وعده فرموده كه : هر كس عمل بدى كند يا ظلم به نفس خود نمايد پس از خدا طلب آمرزش كند مىيابد خدا را بسيار آمرزنده و مهربان .
و قال : انّ العبد ليذنب الذّنب فيدخل به الجنّة قيل و كيف ذلك يا رسول الله قال يكون نصب عينيه لا يزال يستغفر منه و يندم عليه فيدخله الله به الجنّة و لم ار أحسن من حسنة حدثت بعد ذنب قديم * ( إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى لِلذَّاكِرِينَ ) * .
حضرت فرمود : به درستى كه بنده هر آينه گناهى مىكند پس به سبب آن داخل بهشت مىشود ! عرض شد : اين چگونه مىشود يا رسول الله ؟ حضرت فرمود : آن گاه هميشه در مقابل چشم اوست و فراموش نمىكند آن را و هميشه از خدا طلب مغفرت مىكند و پشيمان است از آن پس خداى متعال به واسطهء آن أو را داخل بهشت مىكند . و بهتر از حسنه اى كه بعد از گناه كهنه و قديم انجام شود نديدم ، به درستى كه خوبىها بديها را مىبرد . اين تذكرى است براي أهل ذكر و كساني كه قابليّت تذكَّر را دارند .
و قال : ) * إذا أذنب العبد كان نقطة سوداء على قلبه فان هو تاب و اقلع و استغفر صفا قلبه منها و ان هو لم يتب و لم يستغفر كان الذنب على الذّنب

185