جلَّت عظمته در دو آيهء مذكور از جواب به أهل عذاب خبر داده است در حالي كه آرزوى بازگشت به دنيا مىكنند كه ترجمهء آن اين است : اى خداى ما خارج كن ما را عمل صالح به جا مىآوريم غير آنچه به جا آورديم . خداوند در جواب مىفرمايد آيا به شما عمر نداديم به قدرى كه به ياد بيفتد در أو كسى كه أهل پند شنيدن است و پيغمبران آمدند و شما را از عذاب ترساندند . و در آيهء دوم مىفرمايد : و اگر ببينى آنها را آن هنگام كه بر آتش ايستاده‌اند پس گويند اى كاش ما را بر مىگرداندند و ديگر منكر آيات خداى خود نمىشديم و از مؤمنين مىبوديم ، بلكه ظاهر شد بر آنها آنچه كه قبلا پنهان مىكردند . و اگر برگردانده شوند هر آينه بازگشت مىكنند به آن چيزى كه از آن نهى شده بودند . و به تحقيق آنها در اين آرزوى خود دروغگويانند .
و كان رسول الله - صلَّى الله عليه و آله ) * - يستغفر الله في كل يوم سبعين مرّة يقول استغفر الله ربّى و أتوب اليه و كذلك أهل بيته عليهم السّلام و صلحاء أصحابه لقوله تعالى * ( وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْه ) * [1] . پيغمبر - صلَّى الله عليه و آله - در هر روز هفتاد مرتبه استغفار مىكرد و مىگفت : استغفر الله ربى و أتوب اليه طلب آمرزش مىكنم از خداى خود و به سوى أو بازگشت مىنمايم و همچنين بودند خاندان آن بزرگوار و صالحين و نيكان اصحابش ، كه أجابت مىكردند اين فرمايش خداى متعال جلَّت عظمته را كه مىفرمايد :

[1] سورهء هود ، آيهء 3 .

183