و أعظم مقامك في دار البقاء .
بعضي از عبّاد فرموده : عمر كوتاه است و سفر دور است پس مشغول شو به اصلاح روزهاى خود و توشه بردار براي سفر طولانى خود . و به آنچه جمع كرده اى بهره مند شو و نفع ببر . پس پيش بفرست از خانه مرورت كه دنيا است براي خانهء قرارت كه آخرت است پيش از آن كه قطع علاقة كنى از آن و دست از آن بردارى ، پس حساب آن بر تو باشد و در تصرّف ديگرى در آيد . پس چه بسيار كم است ماندن تو در اين خانه فانى و چه بسيار بزرگ است ماندن تو در خانه باقي . و قال بعضهم شعرا :
< شعر > لهفى على عمر ضيّعت اوّله و مال آخره الأسقام و الهرم كم اقرع السنّ عند الموت من ندم و اين يبلغ قرع السن و النّدم هلَّا انتهيت و وجه العمر مقتبل و النّفس في جدة و العزم مخترم < / شعر > بعضي گفته‌اند : تأسف من بر عمرى است كه اولش را ضايع كردم و در آخر آن گرفتار پيرى و مرضها شدم . چه بسيار دندانها را به روى يك ديگر بايد فشار دهم وقت مردن ولى به كجا مىرسد فشار دندان و پشيمانى . چرا باز نايستادى از گناه و حال آن كه جهت عمر برگشته است و نفس در كوشش است و عزم خاموش . و قال في قوله تعالى : * ( لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ) * ، قال الشّباب . * ( ثُمَّ رَدَدْناه أَسْفَلَ سافِلِينَ ) * [1] ، قال الهرم .

[1] سورهء تين ، آيهء 5 .

164