نام کتاب : إرشاد القلوب ( فارسي ) نویسنده : الحسن بن محمد الديلمي جلد : 1 صفحه : 127
از آنها نخواهد گرفت و حال آن كه آنها شكر آن نعمتها را به جا آورند مگر اين كه عوض شكرگزارى كفران نعمت كنند و عوض أطاعت و بندگى خدا مرتكب گناه و معصيت شوند . و اين است مضمون آية كريمه كه خداى متعال مىفرمايد : به درستى كه خدا تغيير نمىدهد آنچه براي قوم و مردمى هست تا اين كه تغيير دهند آنچه در نفسهاى آنهاست يعنى حالاتشان تغيير كند . و قال أمير المؤمنين عليه السّلام : انّ الله تعالى يبتلى عباده عند طول السيّئات بنقص الثّمرات و حبس البركات و اغلاق خزائن الخيرات ليتوب تائب و يقلع مقلع و يتذكر متذكر و ينزجر منزجر و قد جعل الله الاستغفار سببا للرزق و رحمة للخلق فقال سبحانه : * ( فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّه كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً ) * [1] . حضرت أمير المؤمنين - عليه السّلام - فرمود : خداى متعال هنگامى كه بندگانش گناه را ادامه مىدهند آنها را مبتلا مىفرمايد به كمي ميوه هايشان و بركات را از آنها بازمىدارد و معادن خير را از آنها منع مىكند براي اين كه توبه كنندگان توبه كنند و گناه كاران از گناه باز أيستند و آنها كه خدا را از ياد بردهاند متذكر گردند و أهل هوا و هوس خود را منع كنند و باز أيستند . و به تحقيق خداى متعال استغفار را سبب رزق و موجب رحمت خلق قرار داده پس خداى سبحان مىفرمايد : پس گفتم از خداى خود