كنى و نكردى . و قال آخر :
< شعر > و اذكر ذنوبا عظاما منك قد سلفت نسيت كثرتها و الله محصيها < / شعر > ديگرى گفته : به ياد بياور گناهان بزرگ كه در سابق أيام از تو سرزده و بسيارى از آنها را فراموش كرده اى و خداى متعال آنها را شماره كرده است : و في قوله تعالى : * ( كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ وَزُرُوعٍ وَمَقامٍ كَرِيمٍ وَنَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ كَذلِكَ وَأَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالأَرْضُ وَما كانُوا مُنْظَرِينَ ) * [1] .
چه بسيار باغستانها و چشمه هاى آب و كشت و زرعها و مقامهاى نيكو و نعمتهايى كه در آن بهره مند بودند از خود به جا گذاشتند و آنها را به مردم ديگر ارث داديم و آسمان و زمين بر آنها گريه نكرد و مهلتى هم به آنها داده نشد . و قال بعضهم :
مررت بخربة فأدخلت رأسي فيها و قلت شعرا :
< شعر > ناد رب الدّار ذي المال الَّذي جمع الدّنيا بحرص ما فعل فأجاب هاتف من الخربة كان في دار سواها داره علَّلته بالمنى حتى انتقل < / شعر > بعضي از عبّاد گفت : به خرابه اى عبور كردم پس سر خود را در ميان خرابه برده و شعري خواندم كه فارسي آن چنين است : صدا

[1] سورهء دخان ، آيهء 25 - 29 .

108