مىشود ، و حافظان او گويند : خدايا فلان بنده‌ات مرد ؟ خداوند مىفرمايد :
شما بازگرديد [1] و برايش تا روز قيامت حسنات بنويسيد .
و فرمود : هر كس از دنيا برود ، و ميراثش كتاب و دفتر و وسايل نوشتن باشد ، بهشت بر او واجب مىگردد . [2] و فرمود : به دنيا ناسزا نگوييد ، زيرا براى مؤمن مركبى راهوار است ، و به واسطهء آن به سعادت مىرسد و از شرّ نجات مىيابد ، و چون بنده‌اى دنيا را لعن كند دنيا گويد : خداوند گناهكار را لعنت كند ، ( نه مرا ) .
حضرت صادق عليه السّلام فرمود : هر كس با زنى زنا كند از ايمان خارج مىگردد و هر كس شراب بنوشد ، از ايمان خارج مىگردد ، و نيز هر كس يك روز از ماه رمضان را افطار كند ( روزه نگيرد ) از ايمان خارج گرديده است .
گناهان كبيره امام كاظم عليه السّلام فرمود : روزى « عمرو بن عبيد » [3] بر پدرم وارد شد ، و سلام

[1] ظاهرا يعنى : شما به دنيا برگرديد و او را در آسمان رها كنيد ، بر خلاف بندهء گنهكار كه او را به قبر باز مىگردانند . ( م )
[2] يعنى : كسى كه بيشتر اموالش كتاب و نوشت افزار باشد ، معلوم است كه به علم علاقه داشته است . ( شعرانى )
[3] او از بزرگان معتزله و از ياران حسن بصرى بود ، سيد مرتضى در امالى خود و ابن خلكان در تاريخ خود ، نام وى را ذكر كرده‌اند ، او داراى كتابى در تفسير و رساله‌اى در ردّ قدريه بوده و بحثهايى در عدل و توحيد داشته و در سال 144 درگذشته او با هشام بن حكم در مسأله امامت مناظره كرد و منصور خليفه شديدا به او احترام مىگذاشت و در باره‌اش گفت : همهء علما مصلحت انديشى مىكنند ، مگر عمرو بن عبيد و منصور او را پس از مرگش رثا گفت و برايش قصيده‌اى سرود . ( شعرانى ) .

460