و : * ( يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْه يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ) * [1] : روز قيامت ستمكار انگشت ندامت به دندان گزد و بگويد : اى كاش من با پيامبر و راه ( خدا ) طاعت در پيش گرفته بودم .
توبه و پذيرش آن خداى بزرگ انسان گنهكار را نااميد نكرده و وعدهء پذيرش توبه را به او داده ، و مىفرمايد :
* ( وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَه ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ الله ، يَجِدِ الله غَفُوراً رَحِيماً ) * [2] : و كسى كه كار بدى كرد و بر خود ستم نمود ، سپس پشيمان شد و استغفار كرد ، خداوند را آمرزنده و مهربان خواهد ديد .
و : * ( كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى نَفْسِه الرَّحْمَةَ أَنَّه مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِه وَأَصْلَحَ فَأَنَّه غَفُورٌ رَحِيمٌ ) * [3] : پروردگار بر خود رحمت و مهربانى را فرض كرده كه هر كسى از شما كار زشتى را به نادانى كرد و بعد از آن توبه كرد و اصلاح نمود ، خداوند به يقين براى همه بخشنده و مهربان است .
و : * ( وَالَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا الله فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا الله وَلَمْ يُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ ) * [4] : و آنها كه وقتى مرتكب عمل زشتى مىشوند ، يا به خود ستم كنند ، به ياد خدا مىافتند و براى گناهان خود ، طلب آمرزش مىكنند - و كيست جز خداوند كه گناهان را ببخشد ؟ - و بر گناه اصرار نمىورزند ، با اينكه مىدانند .

[1] فرقان / 29
[2] نساء / 111
[3] انعام / 54
[4] آل عمران / 134

43