و هر كسى كه به مؤمنى - و لو با يك كلمه - اهانت كند ، خداوند را در حالى ملاقات خواهد كرد ، كه بر پيشانيش نوشته شده : اين شخص از رحمت خدا نااميد باشد . و يا كسى كه مسلمانى را به حاكم بشناساند ، تا او را آزار دهد ، و حاكم او را آزار ندهد ، جايش در آتش است و كسى كه مسلمانى را به حاكم معرفى كند و حاكم او را آزار دهد ، با فرعون و آل فرعون در جهنم همنشين است .
و فرمود : از نشانه‌هاى شركت شيطان ( در نطفهء انسان ) بدون ترديد ، در جايى است كه انسان فحّاش باشد و باكى از آنچه مىگويد و يا در باره‌اش گفته مىشود ، نداشته باشد .
و از پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم روايت شده كه فرمود : خداوند بر هر فحّاش هرزه‌گوى بىحيايى كه باكى از آنچه مىگويد ندارد و يا از آنچه در باره‌اش مىگويند ، ندارد ، بهشت را حرام كرده است . [1] و پيامبر فرمود : از بدترين بندگان خدا ، كسى است كه مردم به جهت دشنام دادنش ، معاشرت با او را دوست ندارند . [2] امام صادق عليه السّلام فرمود : كسى كه مردم از زبانش بترسند ، جايش در آتش است . [3] و از پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم نقل كرد كه فرمود : بدترين مردم در قيامت ، كسى است كه مردم از ترس زبانش او را احترام كرده باشند . [4]

[1] قال النّبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : انّ اللَّه حرّم الجنّة على كلّ فحّاش بذى قليل الحياء لا يبالى بما قال و لا ما قيل فيه .
[2] قال النّبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : من شرار عبيد اللَّه من يكره مجالسته لفحشه .
[3] قال الصادق عليه السّلام : و من خاف النّاس لسانه فهو في النّار .
[4] عن رسول اللَّه : شرّ النّاس يوم القيامة الَّذين يكرمون اتّقاء شرّهم .

384