حقيقت غيبت چيست ؟
حقيقت غيبت آن است كه چيزى را به ديگرى نسبت بدهى كه اگر به گوشش برسد ، آن را ناخوش دارد و به آن راضى نباشد ، و اين نسبت در همه چيز صادق است ، مثلا : راجع به نسبت و خاندان وى ، چيزى گفته شود ( كه بىاصل و نسب است ) و يا بدنش فلان نقص را دارد ، و يا مثلا ديوانه و كم عقل است ، و يا كارهايش از روى حساب و كتاب نيست يا دينش سست است ، يا بد اخلاق و رياكار است و يا لباسش چرك است ، [1] ( خلاصه تحت هر عنوانى او را تحقير كنى ، شرعا حرام است و انسان در مورد آن كيفر مىشود ) .
تعريف و معنى غيبت ، و پاداش جلوگيرى از غيبت پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : حد غيبت اين است كه در بارهء ديگرى چيزى بگويى ( كه اگر به گوشش برسد او را ناخوش آيد ) و آن صفت در او باشد ، و اگر دروغ گفته باشى ؛ تهمت محسوب مىگردد و كسى كه در مجلس غيبت حاضر شود و به آن گوش دهد ، در آن شريك است و اگر از آن جلوگيرى كند ، خداوند او را مىبخشد .
و نيز پيامبر اسلام صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : كسى كه از ريختن آبروى مسلمانى جلوگيرى نمايد ، خداوند در قيامت او را از آتش دوزخ نجات مىدهد . [2] و فرمود : خوشا به حال كسى كه به عيبهاى خود بينديشد ، و به عيوب مردم نپردازد . [3]

[1] و الغيبة هى ان تذكر اخاك بما يكرهه .
[2] قال النبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : من ردّ عن عرض اخيه كان حقّا على اللَّه ان يعتقه من النّار .
[3] قال النبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : طوبى لمن شغله عيبه عن عيوب النّاس .

305