فرمود : نگاهداشتن زبان و ملازم خانه بودن [1] و بر گناهان گريستن است .
و فرمود : هر كس خود را از سه چيز نگاهدارد ، از همهء شرها محفوظ است : شكم و فرج ( چه زن و چه مرد ) و زبان .
و فرمود : ايمان بنده‌اى استوار نمىگردد ، مگر دلش آرام باشد ، و دلش آرام نمىگردد ، مگر زبانش را حفظ نمايد و زبان مؤمن در پشت دل اوست ، و هر گاه بخواهد ، سخن گويد : در سخن تفكَّر كند ، پس اگر سخن خيرى باشد ، آن را آشكار مىكند و اگر زشت باشد ، آن را نگاه مىدارد .
اما [2] منافق قلبش در پشت زبان اوست ، و هر چه سر زبانش بيايد ، ميگويد ، و توجّهى به عاقبت و سود و زيانش ندارد ، و از اين جهت ، بيشتر گناهان فرزند آدم ، از زبان اوست .
و فرمود : هر كس زبانش را پوشيده بدارد ، خداوند عيبهايش را مىپوشاند و هر كس خشم خود را فرو برد ، خداوند او را از عذاب حفظ مىنمايد ، و هر كس توبه كند و به خدا روى آورد و عذرخواهى كند ، خداوند عذر او را مىپذيرد .
اعرابى پرسيد : اى پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم مرا به كارى راهنمايى كن ، كه با آن نجات يابم ؟ فرمود : گرسنه را سير كن ، تشنه را آب بنوشان و به كار نيك امر كن

[1] يعنى : فكر نكن خانه‌ات كوچك است ، و بايد به سراغ بزرگتر رفت يا گوشه‌نشينى .
[2] قال النبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : المنافق قلبه وراء لسانه يتكلَّم بما اتى على لسانه و لا يبالى ما عليه ممّا له و انّ اكثر خطايا ابن آدم من لسانه .

265