تصاحب خواهند نمود ، و خانهء شما گورستان مىگردد ، پس هر روز براى فردا مجهز گرديد ، كه به آن راه خواهيد رفت و خدا را ملاقات مىكنيد ، و شما را در جايى مىگذراند كه تكيه‌گاهى برايتان نباشد [1] و آنجا را برايتان مفروش نكرده باشند ، و هيچ وسيلهء زندگى در آن يافت نگردد ، و جايگاه خاك است و از دوستان مفارقت كرده و با حساب خدا مواجه مىشويد ، و كسى كه تا ديروز بىنياز مىنمود ، امروز به آنچه در دنيا وانهاده محتاج است ، و نه حسنه‌اى برايش افزوده گردد و نه گناهى كم مىشود .
توشهء سفر آخرت اى برادران بدانيد كه هر سفرى به ناچار توشه‌اى لازم است پس براى اين سفر تقوا را توشهء خود سازيد ، و چون كسى باشيد كه آنچه را خدا برايش ، از پاداش و كيفر آماده كرده ، مىبيند ، تا ( از عذاب ) بترسيد و به اعمال ( نيك ) ترغيب گرديد ، و مبادا شما را آرزوها فريب دهد و مرگ را دور پنداريد ، سوگند به خدا درازى آرزوها درست نيست ، آنهم براى كسى كه نمىداند صبحش به شام و شامش به صبح مىرسد و شيطان در اين بين با ايجاد آرزوهاى خطرناك ، معصيت را در نظرتان زينت مىدهد ، تا مرتكب آن شويد و توبه را از خاطرتان مىزدايد ، تا گناهان خود را به فراموشى سپاريد و مرگتان در حال غفلت فرا رسد ، پس فريب او را نخوريد و با دامش شكار نگرديد .
بدانيد كسى كه اطمينان به نجات از عذاب خدا ، داشته باشد و از خطرهاى قيامت خود را مصون ببيند ، دلش را آرام مىسازد و اما كسى كه نمىداند ، خدا

[1] علَّامه شعرانى : في نسختنا موسده بالسين اى ليس فيه وسادة و هو الانسب : موسده ياسين درستتر به نظر مىرسد ، يعنى جايى كه متكائى ندارد .

215