به مردمت آموخته‌اى سوگندت مىدهم ، سرنوشتى دوباره برايم رقم زن ، و به پيامبر عليه السّلام درود فرست و قرآن را بهار دلم و نور چشم و شفاى دردم و رفتن اندوهم و زدودن حزنم بگردان اى ارحم الراحمين .
و نقل شده كه دعايى را به اين مضمون كه در كتب ادعيه آمده مىخواند و جملات آغازين اين دعا اين است :
« اللَّهمّ اقسم لنا من خشيتك ما يحول بيننا و بين معصيتك و من طاعتك ما تبلغنا به جنّتك و . . . » نوشتهء سنگى در بيت المقدس از ذو النون مصرى [1] نقل است كه گفت : سنگى را در بيت المقدس يافتم كه بر آن نوشته بود : هر ترسانى مىگريزد ، و هر اميدوارى مىطلبد ، و هر گنهكارى وحشت دارد ، و هر اطاعتكننده‌اى انس مىگيرد ، و هر قانعى عزيز است ، و هر كس از ديگران چيزى بطلبد خوار مىگردد ، پس چون در اين جملات انديشه كردم ، آنها را بسيار بزرگ يافتم .
و هم ايشان گفته است : مردم در امور خود مىانديشند و در فكرند كه فردا كارها بكنند در صورتى كه قضاى الهى به آنان مىخندد .

[1] او از بزرگان صوفيه بوده ، مردى لاغر اندام و سر خرو بود و در سال 245 در « جيزه » درگذشت و به زندقه متهم بود و در عصر متوكل مىزيست و با غل و زنجير او را از مصر به بغداد نزد وى بردند و خليفه در بارهء سخنان مردم با وى گفتگو كرد ، اما او همچنان ساكت بود ، و متوكل خشمگين شد ذو النون گفت : اگر سخنان مردم را تصديق كنم ، به خود دروغ بسته‌ام و اگر تكذيب كنم مسلمانان را دروغگو دانسته‌ام ، وى متوكل را نصيحت كرد ، به طورى كه او را به گريه درآورد و بعد آزادش كرد ، صوفيه از وى كراماتى نقل كرده‌اند ( علامه شعرانى ) .

211