پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم در جواب تأخير نمود تا نزديك صبح شد [1] ، آنگاه پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : خدا جهان را گسترده و به آن آرامش و ثبات داده ، اى سائل آنگاه بر پا گردد كه خباثت در حاكمان و سستى در قاريان و دورويى در ميان علما راه يابد و امت من ستارگان را در سرنوشت ، مؤثر بدانند ، نه « قدر » را ، و اين در هنگامى است كه خوردن امانت مردم را غنيمت شمارند و صدقه را غرامت به حساب آورند و زشتيها را حلال و عبادت را سنگين شمرند .
و نيز فرمود : سوگند به كسى كه جانم در يد قدرت اوست ، قيامت بر پا نمىگردد ، تا اميران ستمكار و وزراى خائن و صاحب منصبان ظالم [2] و قاريان فاسق و عابدان نادان بر مردم مسلط شوند ، پس خداوند بلاهاى بزرگ بر آنان بفرستد و آنها را گرفتار كند ، چنان كه براى قوم يهود فرستاد ، در اين موقع شكست در ميان مسلمين راه يابد و دسته دسته گردند و خدا خدا كنند .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : هيچ قدرتمندى را خدا قدرت نداده كه بر بندگان ستم نمايد ، مگر اينكه براى خدا سزاوارست كه قدرت را از او بگيرد ، مگر قول خداى تعالى را نخوانده‌ايد :
* ( إِنَّ الله لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ ) * [3] : خداوند تغيير نمىدهد وضع هيچ مردمى را مگر اينكه خود آن قوم آن را تغيير دهد .
پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : همواره اين امت در سايهء عنايت الهى است ، تا زمانى

[1] علَّامه شعرانى : اسفرنا اى دخلنا في وقت الاسفار و هو ضياء الصبح : داخل در روشنايى طلوع صبح گرديديم .
[2] علَّامه شعرانى : عرفا جمع عريف است كه اين شخص وضع مردم را به سلطان گزارش مىكند .
[3] رعد / 11 .

178