يعنى : شكهاى تو بر طرف مىگردد و همه چيز را به ياد مىآورى ، سپس فرمود : آيا مىدانيد ، زيركترين شما كيست ؟ گفتند : نه ، فرمود : كسى كه بيشتر و بهتر آمادگى مرگ را داشته باشد ، پرسيدند : علامت آمادگى چيست ؟ فرمود :
عدم دلبستگى به دنيا و توجه داشتن به آخرت و تهيهء زاد و توشه براى سكونت در گور و ترس از روز رستاخيز ، چنان كه شاعر مىگويد : [1] مرگ را در خاطر داشته باش كه شكنندهء لذّتها است و خود را براى روزى كه به زودى خواهى رفت ، آماده كن .
و ديگرى گويد : [2] چه مىگويى هنگامى كه شكنندهء لذّتها بيايد و تو دستاويزى ندارى و چه مىگويى هنگامى كه كمك بخواهى ، اما كسى به تو پاسخ ندهد ، و تو همچنان در جهل مانده باشى و چه مىگويى هنگامى كه تو را به جايى ببرند كه كسى دوستى مورد اعتماد نمىيابد ( و فقط اعمال نيك است كه به انسان كمك مىكند پس بيدار شو ) .

[1] < شعر > اذكر الموت هادم اللَّذات و تجهّز لمصرع سوف يأتى < / شعر >
[2] < شعر > ما ذا تقول و ليس عندك حجّة لو قد اتاك منغّص اللَّذات ما ذا تقول اذا دعيت فلم تجب فاذا تركت فانت في غمرات ما ذا تقول اذا حللت محلة ليس الثقاة لاهلها بثقاة ( ، ) < / شعر > ( ، ) علَّامه شعرانى : لعلّ فيه تصحيفا لم نهته لوجهه : ظاهرا تصحيفى در اين كلمه صورت گرفته و ما وجه درست آن را نيافتيم

138