باب يازدهم توبه و شروط آن خداى بزرگ مىفرمايد :
1 - * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى الله تَوْبَةً نَصُوحاً ) * [1] : اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد ، به سوى خدا باز گرديد ، بازگشتى كه ديگر به گناه رجوع نكنيد .
2 - * ( إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى الله لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ الله عَلَيْهِمْ ) * [2] پذيرش توبه از سوى خدا ، تنها براى كسانى است كه كار بدى را از روى جهالت انجام مىدهند ، سپس زود توبه مىكنند ، خداوند ، توبهء چنين اشخاصى را مىپذيرد . [3] 3 - * ( وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ) * [4]

[1] تحريم / 8
[2] نساء / 17
[3] علَّامه شعرانى : الجهل بوجوب العقاب او الجهل بعظمة اللَّه : جهل به كيفر گناه و يا جهل به عظمت خدا و گر نه جاهل معذور است .
[4] نساء / 18

127