باب نهم بيمارى و مصلحت آن و ارزش صبر بر آن روزى پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم به اصحاب فرمود : [1] كداميك از شما دوست دارد ، سالم بماند و بيمار نشود ؟ عرض كردند : همهء ما اى پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم .
فرمود : آيا دوست داريد همانند خران گمشده باشيد ، نه اصحاب كفّارات ؟
( چون بيمارى كفّارهء گناهان مىگردد ) سوگند به كسى كه جانم در دست اوست ، انسان در بهشت مقامى دارد كه با عمل به آن نمىرسد ، اما به صبر بر بلا به آن مىرسد و بزرگى پاداش ، در مقابل بلاى بزرگ است و خداوند هر گاه بنده‌اى را دوست بدارد ، او را به بلاى بزرگ مبتلا مىسازد كه اگر صابر بود ، رضا و خشنودى خدا را به دست مىآورد ، و اگر صبر نكرد مورد خشم و غضب او قرار خواهد گرفت .

[1] قال النبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : لاصحابه ايّكم يحبّ ان يصحّ و لا يسقم ؟ قالوا كلنا ؟ فقال أ تحبّون ان تكونوا كالحمير الضالة الا تحبّون ان تكونوا اصحاب الكفارات و الذى نفسى بيده انّ الرجل لتكون له الدرجة في الجنّة ما يبلغها بشىء من عمله و لكن بالصبر على البلاء و عظيم الجزاء لعظيم البلاء و انّ اللَّه اذا احبّ عبدا ابتلاه بعظيم البلاء فان رضى فله الرضا و ان سخط فله السخط .

121