و حضرت فرمود : بد بنده ايست آن بنده كه دلش بسوى غير خدا رود و سرگرم لهو و لعب و غافل باشد و از خانهء قبر و گرفتاريش فراموش نمايد و نيز بد بنده اى است بنده اى كه سركشى و طغيان نمايد و از اول و آخر و مبدء و معادش فراموش نمايد ، بد بنده ايست آن بنده كه آز و طمع او را بهر كجا كه خواهد بكشاند و ثروت او را سركش كند و هواى نفس پستش نمايد .
خليفة بن حصين روايت كرده قيس بن عاصم گفته است كه با گروهى بر رسول خدا وارد شدم حضرت فرمود : خويشتن را با آب سدر بشوى پس خودم را شستم و بسوى آن حضرت برگشتم و عرضكردم ما را اندرزيكه فايده دارد بده سپس فرمود : اى قيس همانا با هر عزت و بلندى ذلت و پستى همراهست و با زندگى مرگ است و مردن .
همانا همراه دنيا آخرت است هر چيزى در دنيا حسابى دارد ، براى هر چيزى نگهبانيست ، براى هر كار خوبى پاداش و جزائيست ، براى هر كار زشتى كيفرى است ، اى قيس چاره اى نيست از رفيقى كه با تو دفن شود و او زنده است و تو كه با او دفن مىشوى مرده اى .
پس اگر رفيق تو گرامى و كريم باشد تو را گرامى دارد و اگر پست باشد ترا واگذارد بعد دفن نخواهى شد مگر با او دفن نميشود او مگر با تو پس آن را قرار مده مگر شايسته و صالح زيرا آن رفيق اگر شايسته باشد يار و مونس هم اوست و اگر ناشايسته باشد بوحشت نيندازد ترا مگر هم او .
سپس عرضكرد اى رسول خدا اگر اين پند و اندرز بصورت

91