از شما بودند بقدر كفايت و احتياج خود از دنيا ميگرفتند ما زاد بر احتياج را ببرادران مؤمن و تهىدستان و يتيمان و فقيران بدهيد از خواب گران بيدار شويد زيرا كه مرگ رسوائى دنيا را آشكار ميكند و براى خردمندان شادمانى قرار نداده است .
بدانيد كه هر كس خدا را بشناسد او را دوست دارد سپس بندگيش را كند و هر كس دشمنى و كينه توزى شيطان را بداند مخالفت نمايد هر كس دنيا و فريبش را نسبت باهلش بشناسد پارسائى در آن كند و همانا مؤمن اهل لهو و لعب و بازيچه و غفلت نيست همانا همتش انديشه كردن است و پند گرفتن .
شعارش ذكر و ياد خداست در تمام احوال چه ايستاده و چه نشسته سخنش ذكر است ، سكوتش انديشه ، نگاهش عبرت زيرا او ميداند كه صبح ميكند و شام گرفتار سه خطر بزرگ است بلائى كه فرود آيد يا نعمتى كه از دست مىرود يا مرگى كه حتمى است مسلم ياد مرگ تيره كرده خوشى هر عاقلى را .
شگفتا بر مردمى كه فرياد كوچ كردن را شنيده‌اند و هنوز هم غافلند و بىخبر از آماده كردن زاد و توشه با اين كه ميدانند براى هر سفرى زاد و توشه ايست كه ناچارند از آن ولى غافل و بيخبر نشسته اول ايشان از آخر كارشان در صورتى كه از آخر كار فراموش كرده‌اند و سرگرم بازى ميباشند .
و روايت شده در گفتهء خداى تعالى : * ( وَآتَيْناه الْحُكْمَ صَبِيًّا ) * [1]

[1] مريم 14 زمامدارى را در دوران كودكى باو عطا كرديم .

61