خود را زنده قرار ده كه هيچ گاه غافل و بيخبر نباشى هر كس از من غافل شد باكى ندارد بهر كجا كه بخواهم او را نابود مىكنم يا احمد عقلت را بكار انداز از پيش از آنكه از دست تو برود پس هر كس كه خرد و عقلش را بكار انداخت نه خطا ميكند و نه سركشى .
يا احمد آيا مىدانى چرا ترا بر ساير پيامبران برترى دادم عرضكرد نه بار الها فرمود به صفت يقين و خوى نيك و سخاوت و مهربانى بخلق و هم چنين پارسايان و مردمان شايسته پارسا نميشوند مگر با پيدايش اين صفات در آنها .
يا احمد هر گاه بنده شكمش را گرسنه نگهداشت و زبانش را حفظ كرد او را حكمت بياموزم اگر چه او كافر باشد تا حكمت او بر او حجتى باشد ولى اگر مؤمن بود حكمتش برايش نور و برهان و شفا و رحمت است پس ميداند چيزى را كه نميدانسته و مىبيند چيزى را كه نمىديده پس اول چيزى كه او مىبيند عيبهاى خودش ميباشد تا اينكه از عيبهاى مردم سرگرم عيبهاى خودش گردد و او را بر ريزه كاريهاى علم بينا گردانم تا اينكه شيطان بر او وارد نشود .
يا احمد عبادتى پيش من دوستتر از سكوت و روزه گرفتن نيست پس هر كس روزه بگيرد و زبانش را حفظ نكند مانند كسى باشد بنماز ايستاده و حمد و سوره را نخوانده پاداش ايستادن باو ميدهم ولى پاداش عبادتكنندگان باو نميدهم .
يا احمد آيا ميدانى چه وقت بنده عابد ميباشد عرضكرد نه پروردگارا فرمود هر گاه هفت خصلت در او جمع شود پرهيزكارى

474