هر كس رضاى مرا بدست آورد او را ملازم سه خصلت گردانم معرفتى كه با آن نادانى آميخته نباشد ، ذكرى كه با آن فراموشى آميخته نباشد ، دوستى كه با آن دوستى محبت آفريدگانم را اختيار نكند ، پس هر گاه مرا دوستى كه با آن دوستى محبت آفريدگانم را اختيار نكند ، پس هر گاه مرا دوست دارد منهم او را دوست دارم و چشم دلش را بجلال و بزرگيم باز كنم آفريدگان خاصّم را از او پوشيده ندارم .
و در تاريكى شب و روشنائى روز با او سخن گويم بطورى كه سخن گفتن او با آفريدگانم قطع شود و با آنان همنشينى نكند و سخنان خود و فرشتگانم را بشنود و او را برازهائى كه از مردم پنهان داشتم آگاه كنم و لباس شرم بر اندامش بپوشانم تا اينكه تمام مردم از او شرم كنند و بر زمين راه رود و آمرزيده باشد و دل او را شنوا و بينا قرار دهم و چيزى بر او پوشيده نماند از بهشت و دوزخ .
و او را از آنچه كه بر مردم ميگذرد روز قيامت از هول و شدت عذاب آگاه كنم و او را بر حساب بينوايان و ثروتمندان و دانايان و نادانان با خبر كنم و گور او را روشن كنم تا اينكه نكير و منكر بروى فرود آيند و از او پرسش كنند او غصه ى مرگ و تاريكى قبر و لحد و بيم روز قيامت را نه بيند تا اينكه برايش ميزان را نصب كنم و نامهء عملش را بگشايم نامه ى او را بدست راستش بگذارم نوشته اش را بخواند بعد بين خود و او ترجمه كننده اى قرار ندهم بيواسطه با او سخن گويم .
پس اينها كه گفته شد نشانه‌هاى دوستان است .
يا احمد همت خود را يكى قرار ده و يك زبان داشته باش بدن

473