غير او ناتوانست و هر مالكى غير او رعيت است و هر استادى غير او شاگرد است و هر قادرى غير او عاجز است و هر شنونده اى غير او را صداهاى بلند كرمى كند و صداى آهسته و دور را نمىشنود و هر بينائى غير از او از ديدن رنگهاى پنهان و جسمهاى لطيف كور مىشود و هر آشكارى غير او پنهان است و هر پنهانى غير او آشكار است و آفريدگانش را براى محكمى سلطنت و ترس از پيش آمدهاى روزگار نيافريده و از مشورت كسى كمك نخواسته و نه هم براى دفع شريك و ضد خود نيازمند به كمك است بلكه آفريدهايش پرورده نعمتهاى اويند و بندگان ذليل و خوارند .
و او در موجودات داخل نشده تا گفته شود كه او در آنهاست و از هيچ چيز دور نگشته تا گفته شود كه از آنها جداست و آفريدن موجودات براى او كار بزرگى نيست و نه هم تدبير امور و اصلاح آنها براى او مهم است و از آفرينش عاجز و ناتوان نيست و شبهه اى هم در آنچه كه مقدر كند و حكم نمايد پيدا نميشود بلكه حكم و دانشش محكم است و پا بر جا و امرش ثابت و برقرار ، بندگانش با اين همه نعمت كه ارزانى داشته از مجازاتش بيمناكند و از بلاهايش ايمنند .
ذعلب عرضكرد يا على پروردگارت را بچه شناختى ؟ فرمود بفسخ تصميمها و اراده‌ها و به درهمشكنى همتها و فعاليتها هر گاه بر كارى تصميم گرفتم و همت گماشتم فاصله شد بين من و هدفم مهياى كارى شدم قضاى الهى با اراده ى من مخالفت كرد آنجا فهميدم آنكه مدبر است غير من است .
ذعلب عرضكرد پس نعمتهاى خدا را چگونه سپاسگزارى ميكنى فرمود من به بلائى نگاه ميكنم كه از من دور كرده و ديگرى را گرفتار

398