معصيت نمىشود هيچ گاه مردم را مجبور باطاعتش نكرده و بندگانش را هم بيهوده وانمىگذارد كه نابود شوند بلكه خداوند مالك آنچه را كه در اختيار بندگانش قرار داده ميباشد قادر است بر هر چه كه بآنان قدرتش را داده اگر بندگان بخواهند اطاعت خدا را كنند خدا آنان را جلوگيرى از اطاعت نمىكند و اگر گناه كنند پس اگر خدا بخواهد بين آنان و گناه فاصله قرار ميدهد كه انجام ندهند و اگر نه آنان را آزاد ميگذارد هر چه بخواهند انجام دهند .
خداوند آنان را از روى جبر وادار بر گناه نميكند و آنان را ملزم بر معصيت نمىفرمايد بلكه از طرف خود بر ايشان حجتى است اگر بشناسند و برايشان راهى قرار داده خدا مردم را بسوى گناه دعوت نكرده و براى خداست حجتى بالغه بر تمام مردم .
( مصنف اين كتاب ) گفته است كه معناى ادب تفقه در دين است و ياد گرفتن علم يقين سه چيز است كه اصل ادب است دورى از ترديد و شك ، سلامت بودن از عيب و ايمان آوردن بغيب و كمال ادب اين است كه خدا نه بيند ترا در جايى كه نهى فرموده و به بيند ترا در آنجا كه دستور داده .
و مردى گفت كه جنيد بغدادى گفته است هر گاه دوستى محكم شد شرائط ادب از بين ميرود ميگويم اين سخن غلط است بواسطه ترك ادب بلكه هر گاه دوستى محكم و خالص شد دوست تاكيد و پافشارى بيشتر در ادب ميكند دليل بر اين مطلب اين است كه رسول خدا از تمام مردم دوستيش نسبت بخداى تعالى بيشتر و ادب آن حضرت از همه ى مردم بزرگتر بود .

388