باو رو آور شده دشنام و فحش مىدهد .
و سزاوار است براى كسى كه بخواهد از حسد در امان و سالم باشد نعمتى را كه خدا باو ميدهد از ديگران پنهان كند و بزرگترين اخلاق نكوهيده حسد است و غيبت و دروغ و هر گاه شخص حسود بخواهد بديهاى محسود را نشر دهد طورى مىشود كه خوبيها را انتشار دهد در صورتى كه خودش نمىداند و چه نيكو سروده است شاعر :
< شعر > و اذا اراد الله نشر فضيلة طويت اتاح لها لسان حسود و كيف يرجى ذو حسود لنعمة اذا كان لا يرضيه إلا زوالها < / شعر > 1 - و هر گاه خدا اراده كند انتشار فضيلتى را زبان حسود را براى انتشارش گويا كند .
2 - چگونه آدم حسود اميدوار نعمت مىشود كه از ديگران زوال آن نعمت را ميخواهد .
و رسول اكرم فرمود كه حسد كردار نيك انسان را ميخورد آنچنان كه آتش هيزم را ميخورد بنا بر اين پس حسد نورزيد .
و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود كه حسد نورزيد زيرا كه حسد ايمان را ميخورد همچنان كه آتش هيزم را ميخورد پس هر گاه كه پيغمبر و حضرت امير المؤمنين گواهى دهند باينكه حسد ايمان و كردار نيك را ميخورند چه چيز بعد از رفتن ايمان و كردار نيك براى بنده بجا و باقى مىماند پس دورى كنيد از حسد تا دلها و چشمهاى شما در آسايش باشد از رنج و گناه .
( مرحوم ديلمى ميفرمايد ) كه همانا مرا شادمان دارد اين صفت كه

313