ندارد او را مگر منافق .
و از سپاسگزارى نعمت اين است كه بواسطه او هيچ كس قدرت معصيت خدا را پيدا نكند و كسى را كمك بگناه نكند و سپاسگزارى مردم عوام براى خوراك و پوشاك است ولى سپاسگزارى بندگان خاص درگاه خدا بر آن است كه صلاح و رضاى خدا در آنست چه سختى و چه آسايش و راحتى .
و روايت شده كه امام صادق عليه السّلام به شقيق بلخى فرمود شما در شهرتان چگونه خواهيد بود عرضكرد بخير و سلامت اى پسر رسول خدا اگر كسى بما چيزى بخشد سپاسگزارى كنيم اگر هم منع بخشش كند صبر و شكيبائى را پيشه كنيم حضرت فرمود سگهاى حجاز هم همين طور نداى شقيق .
شقيق بحضرت عرضكرد پس چه بگوئيم حضرت فرمود چرا چنين نباشيد كه اگر بشما چيزى دادند شما هم انفاق كنيد و گر نه سپاسگزارى نمائيد و اين پايه ى از شكر درجه ى آن حضرت و پدران گرام و فرزندان عاليقدرش باشد .
و روايت شده سبب اينكه ادريس پيغمبر را بآسمان بالا بردند اين است كه فرشته اى او را مژده ى قبولى اعمال و آمرزش داد پس او آرزوى زنده شدن را كرد فرشته از او پرسيد چرا اين آرزو را كردى گفت براى اينكه شكر و سپاسگزارى خداى تعالى را نمايم زيرا كه دوران حياتم آرزوى قبولى اعمال را داشتم و اكنون بمراد خودم رسيدم .

296