« و بسم الله الرحمن الرحيم » گفت چون آن را جويد الحمد لله رب العالمين گفت .
بعد هر لقمه اى كه برداشت تا بآخر حمد و ستايش خدا كرد بعد آب آشاميد و خداى تعالى را حمد و ستايش نمود و گفت تو سزاوار ستايش و حمدى اى پروردگار آنچنان كه مرا غرق در نعمت فرموده اى كسى را چنين مشمول نعمت قرار نداده اى ؟ زيرا كه تنم را سالم ، گوش و چشمم را سالم قرار داده اى آنقدر مرا نيرومند قرار داده اى كه بروم بسوى درختى كه نه نهالش را من كاشتم و نه كشاورزيش را نموده‌ام و نه آن را نگهدارى كردم روزى مرا در آن قرار داده اى و مرا بر قطع آن درخت كمك نمودى كه بدوش كشم بياورم بسوى كسى كه آن را بخرد از من منهم از آن پول گندمى را كه نكاشته و رنج زحمتش را نكشيده‌ام بخرم و سنگ را در دست من رام قرار دادى كه آن را آرد كنم و آتش را در اختيار من گذاشتى كه نان بپزم و براى من ميل و اشتها قرار دادى كه از روى ميل آن را بخورم و نيرومند شوم بر پيروى و اطاعت فرمان تو پس حمد و ستايش بر تو باد تا از من خوشنود شوى بعد با صداى بلند گريه كرد .
داود بفرزندش سليمان گفت سزاوار است كه براى مثل اين بنده ى سپاسگزار در بهشت مقام و منزلتى بزرگ باشد من بنده اى را سپاسگزارتر ازين نديده‌ام .

286