نام کتاب : إرشاد القلوب ( فارسي ) نویسنده : الحسن بن محمد الديلمي جلد : 1 صفحه : 280
كند اول بياد عيبهاى خود باشد پس از يادآورى آنها را ريشه كن كند و از آنها طلب آمرزش از خدا كند و بر شما باد بذكر خدا كه شفاست و بپرهيزيد از عيبجوئى مردم كه درد است . حضرت عيسى بن مريم با همراهانش به مردار سگى برخوردند همراهان عرضكردند : اين مردار چقدر گنديده است حضرت عيسى فرمود : چقدر دندانهايش سفيد است كنايه از اينكه زبانش جز بخوبى و خير باز نشد . غيبت اين است ياد كنى برادرت را بچيزى كه اگر بشنود آن را ناخوش داشته باشد چه آن يادآورى مربوط به نقص بدنى او باشد يا از نظر حسب و نسب يا بستگى بخلقت و كردار و دين و دنيايش داشته باشد حتى اگر از نظر وضع لباس هم باشد غيبت است . و حضرت فرمود : و حدّ غيبت اين است كه بگوئى در باره ى برادرت چيزى را كه در او باشد اگر عيبى در او نباشد و بگوئى آن بهتان است بر او و آن كس كه در مجلس غيبت حاضر است و غيبتكننده را نهى نمىكند شريك تو است در آن غيبت و آنكه مانع از غيبت شود آمرزيده است . و حضرت فرمود كسى كه آبروى مؤمنى را نگهدارد بر خداست كه او را از آتش آزاد كند . و فرمود خوشا بحال كسى كه از عيبجوئى مردم صرف نظر كند و سرگرم عيبهاى خودش باشد و آنچه سبب غيبت مىشود خشم و حسدى است كه در سينه است هر گاه مردم خود را از اين دو حفظ كردند غيبت مردم را كمتر ميكنند و رسول خدا فرمود : كه همانا براى دوزخ
280
نام کتاب : إرشاد القلوب ( فارسي ) نویسنده : الحسن بن محمد الديلمي جلد : 1 صفحه : 280