سؤال كنند گويند همانا بوديم ما پيش از اين در ميان فاميلمان خدا ترسان پس خدا بر ما منت نهاد و ما را نگهداشت از عذابى كه آتشزاست . * ( قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْعَمَ الله عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبابَ فَإِذا دَخَلْتُمُوه فَإِنَّكُمْ غالِبُونَ ) * [1] گفتند دو مرد از آنان كه خدا ترس بودند كه خدا بآن دو نعمت بخشيده بود كه وارد شويد بر ايشان از آن در پس هر گاه از آن در وارد شهر شديد همانا شما پيروزشوندگانيد خداوند باين بيان ايشان را ستمكاران نموده است * ( وَيَدْعُونَنا رَغَباً وَرَهَباً وَكانُوا لَنا خاشِعِينَ ) * [2] و ما را خواندند با حال بيم و اميدوارى و پوزش كرنش ميكردند و نيز خدا از قول هابيل و قابيل بيان ميكند * ( إِنِّي أَخافُ الله رَبَّ الْعالَمِينَ ) * همانا ميترسم از خدائى كه پروردگار جهانيان است و نيز فرموده است : * ( وَاتَّقُونِ يا أُولِي الأَلْبابِ ) * [3] بپرهيزيد مرا اى خردمندان . و آيات در اين زمينه فراوانست اندرز ميگيرد و انديشه ميكند در اين آيات آن كس كه خدا او را سعادتمند قرار داده بواسطه ى يادآورىها و بيدارش كرده بوسيله بينائىها و نيز او را گرفتار آرزوها نكرده پس همانا گروهى از مردم را مغرور كرده آنان را آرزوهاى آمرزش و بخشش خدا به همين جهت از دنيا بيرون شديد بدون توشه و زادى كه آنان را بمقصد برساند و بدون عملى كه آنان را فائده اى بخشد پس تجارت آنان زيان آورده است و سودايشان نيكو نباشد و خدا بر ايشان كردارى را كه بحساب نمىآوردند آشكار كند