* ( « وَجاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِكَ ما كُنْتَ مِنْه تَحِيدُ ) * » [1] و آمد مستى مرگ بحق و راستى اين است آنچه كه بودى از آن مىگريختى سپس از كاخها بسوى گورستان كوچ كنى تك و تنها بمانى روزگارها بر تو بگذرد مانند اسير تا نفخه صور گرفتار باشى « * ( وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ » ) * [2] و دميده شود در صور اين است روزى كه بشما وعده داده شده .
درين هنگام است كه بدنهاى در ميان خاكها برگردند و بيكديگر ذرات پراكنده ى در دل خاكها متصل شوند بقدرت خدا و همه ى آنها را گرد آورد و در صور دميده شود صداى صور را بشنوند * ( « وَجاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَشَهِيدٌ ) * » [3] و بيايد هر نفسى كه باو است كشاننده و گواهى دهنده اى .
و در اين روز برادر تو از تو فرار كند و تو از برادرت فراموش كنى و دورى كند از تو رفيقت و دوستانت ترا از پيش خود برانند و از تو دور شوند و خوبيهاى ترا انكار كنند و مىبينى هول و وحشتها كه صداى فرياد ترا بلند كند و فراموش ميكند ترا زن و فرزند « * ( لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ ) * » [4] بتحقيق تو ازين روز غافلى پس از پيش چشم تو پرده را برداريم ديده ات در اين روز تيز است و اشك حسرت درين روز جارى ميكنى و از حسرت

[1] ق 18 .
[2] ق 19 .
[3] ق 20 .
[4] ق 21 .

197