و گردش ماه و خورشيد او را تغيير داده و از او فرزند و برادر و عروسش را جدا كرده و او كوشش در خطا ميكند و دامنش را براى گناهان بكمر زده و حال اينكه اجلش نزديك شده .
« * ( وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ وَنَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِه نَفْسُه وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْه مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ) * » [1] و همانا آفريديم انسان را و ميدانيم آنچه را كه وسوسه ميكند بآن نفسش و ما نزديكتريم به او از رگ گردن آيا نميدانى كه تو پرسيده ميشوى از دوران عمرت و بر ضرر تو گواهى مىدهند روزى كه اعضا و جوارح تو به سخن آيند آنچه كه در دنيا انجام داده اى تمامش نگهدارى شده بوسيله دو فرشته ى مامور تو « * ( إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْه رَقِيبٌ عَتِيدٌ ) * » [2] هنگامى كه فراگيرندگان فرا گيرند از راست و چپ نشسته و از دهان بيرون نيفكند سخنى مگر اينكه در آنجاست دو نگهبان آماده و گويا نسبت بمرگ مانند برقى است كه آنا انسان را ميگيرد و قدرت بر جلوگيرى از مرگ ندارى اگر پادشاهان شرق و غرب با تو همكارى كنند .
و در اين هنگام بر آن زيادرويها كه در زندگى كرده اى پشيمان شوى بعد از آنكه عاجز و ناتوان گردى و افسوس فراوان خورى بر آنچه كه از اعمال ترك كرده اى ولى افسوس و پشيمانى فايده اى ندارد

[1] ق 16 .
[2] ق 17 .

196