تعالى ميفرمايد : « * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ الله ) * » [1] اى گروهى كه ايمان آورديد ياوران خدا باشيد ، مبادا اينكه يار هواى نفستان و يار شيطان باشيد و بدانيد كه همانا چيزى مانند پيشوائى كه گمراه شود و مانند بحث منافق بر باطل دين را ويران و خراب نميكند ، دنيا جدا كرده گردنهاى طالبين و آنان را كه بدو ميل كرده‌اند همانا گورستان بوستانى است از بوستانها و باغهاى بهشت يا گوداليست از گودالهاى جهنم .
پس فرش قبر را از كردار شايسته قرار دهيد مثل يكى از شما كه كار نيك و شايسته انجام ميدهد مانند دانشمنديست كه سخنش را گسترش ميدهد و براى خودش عمل ميكند چنانچه خداى تعالى ميفرمايد :
« * ( وَمَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ » ) * [2] و كسانى كه كردار شايسته انجام دهند پس براى خودشان انجام داده‌اند ، و هر گاه ديديد كه خدا هر چه را كه بنده اش دوست دارد باو مىبخشد و بنده هم قيام به معصيت خدا كرده پس بدانيد كه مهلتى است براى او چنان كه ميفرمايد :
« * ( سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ ) * » بزودى بگيريم ايشان را از جايى كه ندانند .
از ابن عباس پرسيدند از صفت كسانى كه خدا را از ترس خدا تصديق كردند سپس گفت : اينان مردمى هستند كه دلهايشان از خوف خدا اندوهگين است ، ديدگانشان گريان و اشك بر گونه هاشان جارى ، ميگويند چطور خوشحال باشيم و حال اينكه مرگ پيش روى

[1] صف 14 .
[2] روم 43 .

184