بجاست خدا مىفرمايد بفرمان من اى فرشته مرگ بمير پس او هم مىميرد .
ولى وقت بيرون آمدن روح از بدنش فريادى بزرگ مىزند كه فرزندان آدم اگر پيش از مرگشان بشنوند هلاك و نابود مىشوند و فرشتهء مرگ مىگويد : من اگر مىدانستم كه در كندن جان فرزند آدم اين تلخى و سختى و ناراحتى است همانا در گرفتن جان آنان مهربان بودم .
پس درين هنگام يك نفر از بندگان خدا نه در آسمان و نه در زمين بجا نمىماند خداى جبار جل جلاله صدا ميزند نداى دنيا كجايند پادشاهان و فرزندانشان ؟ ستمگران و فرزندانشان كجايند كجاست آنان كه باطراف دنيا زمامدارى مىكردند ، كجايند آنها كه روزى مرا ميخوردند از مالشان حقى خارج نميكردند بعد پروردگار ميفرمايد :
امروز كشور براى كيست هيچ كس جواب نمىدهد پس ذات خداوند خودش جواب ميفرمايد و ميگويد ملك و كشور براى خداى قهار است .
بعد فرمان بآسمانها ميدهد پس دور ميزنند با چرخها و افلاك و ستارگان مانند سنگ آسيا و فرمان بكوه‌ها ميدهد پس حركت ميكنند همان طور كه ابرها حركت ميكنند بعد زمين بزمين ديگرى تبديل مىشود كه بر زبر آن زمين گناهى انجام داده نشده و خونى ريخته نشده و كوهى و گياهى در آن نباشد مانند روز اولى كه پهن شده و همين طور آسمانها تبديل گردد همان طور كه خداى تعالى ميفرمايد : * ( يَوْمَ تُبَدَّلُ

135