نام کتاب : إرشاد القلوب ( فارسي ) نویسنده : الحسن بن محمد الديلمي جلد : 1 صفحه : 110
در ميگذرد ، و باز به قول خودش فرموده : * ( غافِرِ ، الذَّنْبِ وَقابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقابِ ) * [1] آمرزندهء گناه و پذيرندهء توبه سخت انتقامگيرنده . پس توبه از كارهاى زشت و از خلل رساندن بواجبات ذاتا واجب است بعد اگر توبه ، حق خداى تعالى باشد مانند ترك نماز و روزه و حج و جهاد و زكاة و حقوق ديگرى كه براى نفس و بدن يا يكى از اين دو واجب است . پس بر توبه كننده واجب است شروع در توبه با قدرت و تصميم بر آن توبه و پشيمانى از آنچه كه در گذشته كوتاهى كرده نسبت باحكام و تصميم گرفتن بر اين كه دوباره آن عمل را انجام دهد ولى اگر توبه از حقوق مردم باشد واجب است بر گرداندن حق مردم را بخودشان اگر زندهاند و اگر مردهاند بعد از مرگ بوارثين آنان بايد برگرداند در - صورتى كه عين مال باقى باشد و اگر عين مال نبود مانند همان مال را برگرداند ولى اگر وارثى نداشتند بايد از نيابت آنان صدقه بدهد اگر ميداند چقدر بوده و اگر نميداند آن قدر بدهد كه گمانش غلبه پيدا كند كه بآن اندازه داده . و پشيمان باشد بر مالى كه غصب كرده و قصد كند كه دوباره مانند آن عمل را انجام ندهد و طلب آمرزش از خدا كند و استغفار نمايد بر اين كه تجاوز از فرمان خداى تعالى و پيامبر و امام زمانش كرده باشد پس براى خدا و رسول و امام در اين جا حقيست كه بوسيلهء استغفار