* ( لا تَعاوَنُوا عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوانِ ) * [1] امروز آن چه پول از بلاد اسلاميه به بلاد خارجه مىرود اعانت به اعداء دين و استعداد كفّار است براى ريختن خون [ از ] اسلام و مسلمين [ و ] حرام است استعمال آنها سياسةً و ديانةً حفظا للإسلام و المسلمين مگر در صورت اضطرار و عدم وجود اشياء وطنى اسلامى به هيچ وجه من الوجوه آن هم پس از عدم علم به نجاست كه با علم به نجاست چنانچه الان علم عادى موجود است ، واجب است اجتناب و احتراز از [ آن ] اكلا و شربا و لبسا فى الصّلاة و الطَّواف [2] خصوص جلود و لحوم و شحوم [3] كه اصل در اينها عدم تزكيه است و پس از حصول علم عادى چشم بر هم گذاردن ، قاطع عذر و رافع تكليف نيست و اصالت طهارت در مورد شكّ است نه علم ، و عسر و حرج [4] اگر در بعضى از آنها فرض شود رافع تكليف است نه نجاست با اين كه عسر و حرج در مواردش از باب رخصت [5] است نه عزيمت ، و اعتبار يد و سوق منوط به غلبه صحّت و اسلاميّت است نه غلبه فساد و كفر .
پس حرام است استعمال آنها ، و واجب بر جميع مسلمانان استعمال مطعومات و ملبوسات و مصنوعات بلاد اسلاميّه و قطع علائق احتياج از كفرهء خارجه و فراهم نمودن وسايل قطع روابط احتياجات از كفار چنانچه مرحمت

[1] مائده آيه 2 - بر گناه و ستم كارى نبايد به هم كمك كنيد .
[2] خوردن و آشاميدن و پوشيدن در نماز و طواف .
[3] پوست ، گوشت و پيه .
[4] عسر و حرج سختى و تنگى
[5] رخصت و عزيمت : رخصت در لغت به معنى سهولت و در اصطلاح به مستحبّات گويند و عزيمت مقابل آن است كه به واجبات اطلاق شود .

330