سبب اوّل ارتداد قولى استحلال ظلم و حرام كه كرات و مرات مسموع لتكونوا شهداء على الناس است .
الثانى : ارتداد عملى كه تعاطى فنون ظلم و انواع جور به قسمى كه كاشف از استحلال قلبى به اقوى كاشف قولى ، فان الافعال اقوى كشفا من الاقوال .
الثالث : استحلال قلبى و اعتقاد جنانى هر گونه ظلم و جور به شواهد حال و كواشف اقوال و اعمال .
الرابع : از اسباب كفر و ارتداد فطرى ايشان امن از وعيد و عذاب شديد كه كاشف قطعى آن عدم تعقب ندامت و عدم توبه عن قريب كه علَّت منصوص امن از وعيد و معاد است در مرسلهء ابن ابى عمير .
الخامس : احداث فنون بدعت ظلم و معصيت بر اهل ملَّت و شريعت كه سبب مستقل حد قتل است .
السادس : اعراض ورد و اعتراض بر حكام شرع و احكام شرعيه كه رد بر خدا و رسول و استخفاف بدين و هو في حدّ الشرك و الكفر با لله .
السابع : فساد و افساد و اذيت عباد و تخريب بلاد كه از اسباب وجوب مدافعه و مقاتله و حسم [1] ماده فساد مفسدين است بموجب « اقتلوا المؤذي قبل أن يؤذي » و وجوب حفظ نفوس و ناموس و حال و مال مسلمين .
الثامن : از اسباب موجبه قتل مستبدين وجوب حفظ بيضة الاسلام از تفريق و تفرق حوزه اجتماع و اتفاق بر ملَّت و شريعت و احكام عدل و عدالت .
التاسع : از اسباب موجبه قتل محاربه مسلمين است .

[1] حسم : بر كندن ، قطع .

315