وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ ) * [1] اين كه : در هر سال براى هر يك از عمّال و محال تجديد و تأكيد و تشديد اعلان حكمت بيان و مصلحت بنيان به اين كه حسب الحكم انجمن محترم ملى و فرامين مؤكدهء سابقه دولتى اين كه راه دارى و قصّابى و خبّازى و سرانه و جريمه به هر اسم و رسم كه باشد از حضرات مسلمين مرفوع و موضوع و از اقبح قبايح و افحش فواحش ننگ و هتك اسلام و اسلاميان كه فاعل و عامل و مباشر و مستحلّ اين قسم را ننگ و هتك اسلام ، خارج از ربقهء اسلام و مستوجب سياست و انتقام و حدود شرعيّه اسلام [ است ] . قانون ملَّى و رفع مفاسد كلَّى فعلى عملى نوعى موجب إلزام و التزام و تجديد اعلان و اعلام به اين كه : حسب الحكم ملَّى اسلام و رفع مفاسد كلَّى از انام لزوم و التزام تمام انام ، خصوصا عمّال و ضبّاط و حكام ، به اطاعت و متابعت و تقويت نظر و نظارت كليّه انجمن ملَّى اسلام والا مقام و خلف و مخالفت احكام ملَّت مستوجب حدود شرعيّه و سياسات مليّه [ است ] * ( إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ الله وَرَسُولَه وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الأَرْضِ ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ ) * [2] . تمت .
[1] الروم / 41 . [2] مائده / 33 - به يقين غارتگرانى كه با خدا و رسول خدا بر سر جنگ مىشوند و با شمشير آخته در عرصه زمين به تباهى و آتش زدن اموال و غارت مواشى تلاش مىنمايند ، كيفرى كمتر از اين ندارند كه پاره پاره شوند و يا بردار شوند و يا دست و پاى آنان از چپ و راست بريده شود و يا حد اقل از آن سرزمين تبعيد شوند . اين كيفر دنياى آنها است كه خوار و رسوا گردند و در آخرت عذاب بزرگى براى آنان مهيا است .