شرط سوم اين كه بايد دخول در كعبهء انجمن به قصد خلوص ، محرم به احرام مخصوص و به انديشه خدمت خالصانه در خدمت به مردم و با پيراستگى از پليديهاى ظاهرى و باطنى باشد . كسانى كه وارد انجمن مىشوند ، بايد در طلب علايق شخصى و نفسانى نبوده و در طلب كمال ، مجاهده و جهاد و استمداد از خداوند باشند و آن را كعبهء خدمت به مردم انگارند . چنانكه خداوند در باب ورود به خانه خدا فرموده است * ( ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ ) * و در باب ورود به خانهء پيامبر خدا گفته است كه * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ ) * . مراد از خانه ، خانهء اسلام و ديانت است ، نه خانه‌هاى سنگى و گلى . كسب اذن بايد بنا به سيره و روش مجاهدين باشد كه به هنگام جهاد با كافران از پيامبر اجازه مىگرفتند . در اين زمان نيز با توجه غيبت امام زمان عليه السّلام ، بنا به ظاهر اخبار ، مردم بايد در حلال و حرام ، هم چنان كه سيره روات در كسب اجازه در روايت كردن احاديث است ، از نواب عام اجازه بگيرند .
14 - قانون ملى بايد هر سال براى هر يك از عمّال اعلانى صادر كند مبنى بر اين كه به موجب فرمان انجمن محترم ملى و فرامين مؤكده ، مسابقهء دولتى ، ماليات راهدارى ، قصابى ، خبازى و سرانه ، به هر اسم و رسم كه باشد ، از مسلمين گرفته نشود و اين ماليات از اقبح قبايح و افحش فواحش و هتك اسلام شمرده شود و گيرنده و مباشر آن و حلال شمارنده آن خارج از ربقهء اسلام تلقى گردد و تحت سياست و حدود شرعيه قرار گيرد .
15 - قانون ملى بايد موجب الزام و التزام تمام مردم ، خصوصا عمّال

195