ديديم كه نخستين پايه مشروطه مشروعه لارى ، شورايى مبتنى بر شريعت و براى اجراى احكام الهى است . در اين تفكر مشروطه خواهى ، بايد همگى جدا بر اين باور باشند كه تمام اعمال بشرى زاييده ارادهء الهى است و از دايرهء مقدرات بارى تعالى خارج نيست . گفتيم كه مرحوم لارى پس از آن كه هر نظر و شورايى را براى اعتبار و اعتناء ، راجع يا مبتنى بر شوراى انبياء ، علماى اعلام و نواب حضرت خير الانام و عقل عقيل مستقل امام والا مقام و قوانين شريعت معرفى مىكند ، انتظارات خويش را از مشروطه در قالب توصيف قانون ملى بيان مىكند . اين انتظارات را ، كه مىتوان پايه‌هاى ديگرى از مشروطه مشروعه نويسنده دانست ، مىتوان به شرح زير تلخيص و دسته بندى كرد :
1 - قانون ملى بايد ناظر به تحقيق تبرى از شوم مشئوم همراهى و مشابهت ، همانندى ، همگونى و پوشيدن لباسهاى غير مسلمين باشد و كارى كند كه مسلمين به لباسهاى اسلاميه كه سبب شرافت آنهاست و داراى شعائر و علائم اسلامى است ، ملبّس شوند [1] .
2 - قانون ملى بايد در جهت از ميان برداشتن بدعت تذكره مرورى و قرنطينه عبورى عابرى سبيل زوار و حاجيان بيت الله الحرام ، وضع و تنظيم گردد ، چرا كه از زمان وضع بدعت تذكره ستمهاى زيادى بر زائران خانهء خدا

[1] مرحوم لارى در ادامه و انتهاى اين بحث و سخن خود ، نقش شعار و نشان سر و سينه ، نقش سكهء مباركهء اسلام نقش شمشير و سيف و نقش تاج را نيز ترسيم كرده است ، كه عكس آنها را در پايان رساله آورده‌ايم .

190