اوّل آن كه خداوند عالم قادر مختار است در افعال خود بهر چيز توانايى و قدرت دارد و عاجز از هيچ نيست و دليل بر اين مطلب چند چيز است :
( الف ) آن كه هر كه تأمّل كند در موجودات از آسمانها و ماه و آفتاب و غير آنها از مخلوقات عظيمه با آن چه در [ هر ] يك از آنهاست از مصالح و بدايع و غرائب ، قطع مىكند به قادر بودن خداوند عالم بر هر چيزى [1] .
( ب ) اتّفاق جميع انبياست [2] .
( ج ) آن كه قدرت صفت كمال است و عجز صفت نقص است و عجز بر خدا روا نيست .

[1] دليل الف مخلوقات را آيينه قدرت خداوند دانسته و از طريق حكمتهاى و عجايب مخلوقات اثبات قدرت الهى مىنمايد .
[2] دليل ب براى كسانى قابل قبول است كه انبياء را به عنوان انسانهاى صدّيق و وارسته پذيرفته‌اند نه براى عموم انسانها .

101