باب بيستم پيمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله بزرگ پيغمبران و پيشواى آنان بود و آنها به او ايمان داشتند [ مستدرك الصحيحين 2 / 546 ] به سند خود ، از « ابو هريره » نقل كرده است كه بزرگ پيغمبران پنج تناند و محمّد صلَّى اللَّه عليه و آله ، بزرگ آن پنج تن مىباشد و آنان عبارتند از : نوح عليه السّلام ، ابراهيم عليه السّلام ، موسى عليه السّلام ، عيسى عليه السّلام و محمّد صلَّى اللَّه عليه و آله . [ كنز العمال 6 / 108 ] از پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله نقل كرده است كه فرمود : من ، سيّد پيغمبرانم ، هنگامى كه آنان به نبوت مبعوث مىشوند ، پيش از آنها هستم و هنگامى كه وارد صحراى محشر مىشوند ، مژدهدهندهء آنهايم . هنگامى كه از كار خود مأيوس مىشوند ، بشارتدهندهء آنانم . هنگامى كه آنان سر به سجده مىگذارند ، و موقعى كه اجتماع مىكنند ، نزديكتر از همه آنها ، به خدا مىباشم . هنگامى كه لب به سخن مىگشايم ، خداى تعالى گفتهء مرا تصديق مىكند و شفاعت مرا دربارهء بزهكاران مىپذيرد و هر گونه سؤالى كه از او داشته باشم ، پاسخ مرا مىدهد .