است و « خديجه بنت خويلد » ، افرادى را استخدام كرده تا مال التّجاره او را به شام برده و به فروش برسانند ، مناسب مىدانم هر گاه خودت را به او معرفى كنى و آمادگى خود را براى فروش مال التّجاره‌اش ابراز نمائى ، تو را زودتر از ديگران ، براى فروش مال التجاره‌اش ، استخدام خواهد كرد . گفتگوى عمو و پسر برادر ، به اطلاع خديجه رسيد . خديجه شادمان شد و پيام فرستاد من تو را ( محمد ) ، به استخدام « مال التجارهء » خود مىپذيرم و دو برابر آنچه را به ديگران در مقابل كاركردشان مىپردازم ، به تو پرداخت خواهم كرد .
در حديث ديگر چنين آمده است : رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله همراه با « ميسره » ، غلام خديجه ، عازم شام شد ، عموهاى آن حضرت سفارشهاى زيادى درباره مواظبت كردن از آن حضرت به اهل قافله نمودند . قافله حركت نمود ، بيابانها و كوهها و دره‌ها را پشت سر گذاشت تا وارد « بصرى » شد ، رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله و « ميسره » ، در زير سايهء درختى قرار گرفته بودند ، « نسطور » راهب كه آنها را مشاهده كرد ، گفت :
در زير اين درخت ، جز پيغمبر ، انسان ديگرى نمىآيد . سپس از « ميسره » ، پرسيد :
آيا در ميان ديدگانش قرمزى مشاهده مىشود : گفت : آرى ، قرمزى مشاهده مىگردد و عارضى هم نيست ، بلكه همواره اين اثر در چشمان او هويداست .
« نسطور » گفت : آرى ، او پيغمبر و « خاتم الانبياء » است .
رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله پس از فروش مال التجارةاش با مردى در خصوص پاره‌اى از آنچه فروخته بود مشاجره‌اى برايش اتفاق افتاد ، مرد مشاجره‌گر خطاب به پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله گفت : اگر خود را ذيحق مىدانى به « لات » و « عزّى » - دو بت معروف - سوگند ياد كن ! رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : هيچگاه به نام آنها سوگند ياد نمىكنم و به تو هم دستور مىدهم ، از آنها اعراض كنى ! آن مرد در پاسخ گفت : امر همان است كه تو مىگوئى . پس از اين خطاب ، آن مرد به « ميسره » گفت : به خدا سوگند ! اين بزرگوار ، همان پيغمبرى است كه بزرگان ما اوصاف او را در

65