بررسى نمايد . به مجردى كه كاهن هذيلى او را ديد ، فرياد زد : اى گروه هذيل ! و اى گروه عرب ! ، مردمى از هذيل و عرب كه در بازار حضور داشتند ، گرد او اجتماع كردند و علت فرياد او را جويا شدند ، اظهار داشت : اين كودك را بكشيد ! « حليمه » گويد ، هنگامى كه اين سخن را از كاهن هذيلى شنيدم ، او را در دامن خودم پوشيده داشتم . مردمى كه حضور داشتند از كاهن پرسيدند : كدام كودك را ؟ گفت : اين كودك . خوشبختانه به هر طرف نگاه مىكردند كودكى را نمىديدند . « حليمه » گويد : از فرصت استفاده كردم و او را بدست مادرش سپردم . مردم كه از فرياد او به شگفت آمده بودند ، از وى پرسيدند : منظور تو چه بود و چه كودكى را مورد نظر داشتى ؟ گفت : كودكى را ديدم كه سرانجام ، همكيشان شما را مىكشد و خدايان شما را از پاى درمىآورد و شما را به فرمان و آئين خود مىخواند . مردم عكاظ كه اطمينان به گفتهء او داشتند ، به طلب آن كودك برآمدند و اثرى از او نيافتند .
سرانجام ، « حليمه » او را به منزلش برد و از آن پس او را از نظر ستاره‌شناس و كاهن و مردم ديگر مخفى داشت .
[ همان كتاب ص 153 ] به سند خود ، از « ابراهيم بن محمد بن طلحه » روايت كرده است كه « طلحة بن عبيد اللَّه » گفت : به بازار بصرى رفتم ، در مسير خود به راهبى رسيدم كه در صومعه بسر مىبرد و مىگفت : از مردم حاضر بپرسيد ، آيا از مردم مكه كسى در اينجا حضور دارد ؟ من در پاسخ گفتم : آرى ، من از مردم مكَّه‌ام . از من پرسيد : آيا پس از بيرون آمدن تو ، « احمد » ظهور كرد ؟ گفتم : « احمد » كيست ؟ در پاسخ گفت : پسر « عبد الله بن عبد المطلب » ، و اضافه كرد كه اين ماه كه در آن بسر مىبريم ، ماه ظهور اوست ! و او آخرين پيغمبران است . ظهور او ، در مكَّه است و هجرت او ، به نخل و حرّه و سباخ ( مدينه ) . زنهار ! از فرمان او سرپيچى ننمائى . « طلحه » گفت ، سخن او ، در دل من اثر كرد و با سرعت هر چه تمامتر ، از بصرى بيرون آمدم و به مجرديكه وارد مكه شدم ، پرسيدم : آيا به تازگى در مكه

60