اوست ، هنگامى كه اظهار پيغمبرى مىكند ، مردم او را از زادگاهش ، اخراج مىكنند و احكام و دستورها و كتابى كه از سوى خدا بر وى نازل شده است ، انكار مىكنند و از پذيرش آنها كراهت دارند . آنگاه حضرت به مدينه هجرت مىكند و در آنجا كارش بالا گرفته و پيغمبريش آشكار مىشود . زنهار ! از پذيرش آئين او خوددارى نكنى . و اين توصيه بدان جهت است كه من همهء شهرها را براى دستيابى به آئين ابراهيم عليه السّلام گشته‌ام و از فرقه يهود و نصارى و مجوس ، از چگونگى آن آئين ، پرسيده‌ام و آنها گفتند : دين ابراهيم عليه السّلام در گذشته بوده و اكنون اثرى از آن باقى نيست . ليكن پيغمبر گرامى اسلام را - كه حامى آئين ابراهيم عليه السّلام است به همان صفاتى كه براى تو بيان كردم - مىستودند و مىگفتند : او آخرين پيغمبر است و پيغمبرى جز او ، از سوى خدا ، برگزيده نخواهد شد .
« عامر بن ربيعه » گفت : هنگامى كه به آئين اسلام گرويدم آنچه را كه از « زيد بن عمرو » شنيده بودم ، به اطلاع رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله رسانيدم و سلام او را به حضرتش ابلاغ كردم . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله سلام او را پاسخ گفت و از خداى تعالى براى او طلب رحمت كرد . و افزود : او را در بهشت ديدار كردم كه دامنكشان و با غرور تمام مىخراميد .
[ كنز العمال 6 / 301 ] از « حسان بن ثابت » نقل كرده است كه گفت :
نوجوانى بودم هفت يا هشت ساله ، چنان كه هر چه را مىشنيدم ، واقعيت آن را ادراك مىكردم . به خاطر دارم ، يكى از يهوديان بر فراز مدينه قرار گرفته بود و خطاب به يهوديان مىگفت : ستارهء « احمد » ، ديشب طلوع كرد و به دنيا آمد ! اين حديث را « ابن عساكر » هم نقل كرده است .
[ طبقات ابن سعد 1 / قسم 1 / 106 ] به سند خود ، از « عايشه » روايت كرده است كه يكى از يهوديان در مكهء مكرّمه ساكن بود و به خريد و فروش و بازرگانى اشتغال مىورزيد ، در شب ميلاد رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله در يكى از مجالس

56