حلال و حرام كه از سوى خدا به تو ابلاغ شده است ، ايمان دارم ؛ هر چند پذيرش اينها براى بسيارى از مردم دشوار باشد .
سپس ابياتى را كه در هنگام استماع نبوّت او سروده بودم برايش خواندم :
( آن هنگام ، بتى داشتيم و پدرم خدمتكارى آنرا به عهده داشت ، پس از ايمان به خدا و رسول آن بت را شكستم و به پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله پيوستم ) و بخشى از ابيات به شرح زير است :
< شعر > شهدت بان الله حق و انّنى لالهة الاحجار اول تارك و شمّرت عن ساقى الازار مهاجرا اجوب اليك الوعث بعد الدكادك لاصحب خير الناس نفسا و والدا رسول مليك الناس فوق الحبائك < / شعر > ؛ « گواهى مىدهم خداى تعالى بر حق است و من نخستين كسى هستم از قوم خويش كه به تو ، ايمان آورده‌ام . دامن همت به كمر زدم تا بسويت راهى شوم ؛ راه پر مشقت را بپيمايم و رنج آنرا از هر جهت متحمل گردم تا در نتيجه ، به مصاحبت بهترين مردم كه خود و پدرش از بهترين افراد به شمار مىآيند ، نايل آيم و از رسولى كه به حق ، مالك مردم است و از بالاى آسمان حق سفارت بر آنان را دارد ، بهره‌مند گردم .
رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله پس از شنيدن ثناگسترى ، او را مورد مرحمت قرار داده و بر طبع سرشار او آفرين گفت .
[ كنز العمال 6 / 96 ] از « عبّاس بن عبد المطلَّب » روايت كرده است كه به حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله عرض كردم : يا رسول الله ! براى من دعا كن تا از بركت دعاى شما ، براى پذيرش دين اسلام توفيق يابم و اين بدان جهت است كه آثار درستى نبوت شما را كاملا احساس كرده‌ام ؛ بخاطر دارم آنگاه كه كودك گهواره‌اى بودى ، شبها با ماه سخن مىگفتى و با انگشت به آن اشاره مىكردى و به هر كجا كه انگشت تو به آن توجه مىكرد ، ماه هم ، به همان جهت متمايل مىگشت ! پيغمبر

48