داديد كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده ، و در راه او جهاد كرده است ؟ ! ( اين دو ، ) نزد خدا مساوى نيستند ! ( سوره توبه ، آيه 19 ) [ واحدى در اسباب النزول ص 182 ] گفته است : « حسن » و « شعبى » و « قرطبى » اظهار داشته‌اند : آيه فوق در شأن حضرت على عليه السّلام ، « عباس » و « طلحة بن شيبه » نازل شده است و علت نزول آيه شريفه آن بود كه در يكى از اوقات ، « عباس » و « طلحة » در مسجد الحرام در كنار يكديگر قرار گرفته و به افتخارات و ويژگيهاى خود مىباليدند و از اين راه مىخواستند تفوّق خود را بر ديگرى به اثبات رسانند .
« طلحة » گفت : من از تو والامقامترم ، براى اينكه صاحب خانه منم و كليددارى خانه خدا و پرده‌دارى آن به عهدهء من است . « عباس » گفت : من از تو بالاترم براى اينكه سقّائى حاجيان در دست من است و من عهده‌دار اين منصب مهمّ مىباشم .
در اين حال ، حضرت على عليه السّلام كه حضور داشت فرمود : من از سخنان شما مطلبى نمىدانم ولى همين قدر مىدانم كه شش ماه پيش از همه مردم ، با پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله نماز گزاردم و در هر غزوه و جنگى كه اتفاق مىافتاد با پايمردى هر چه تمامتر شركت داشتم و از وظيفه‌اى كه در اين راه به عهده‌ام بود ، كوتاهى نكردم . در اين هنگام خداى تعالى اين آيه را در شأن حضرت على عليه السّلام بر پيغمبر اسلام صلَّى اللَّه عليه و آله نازل فرمود : * ( أَجَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَعِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ ) * . . . ؛ آيا شأن و رتبهء آب دادن به حاجيان و تعمير كردن مسجد الحرام را ، با شأن و مقام آنكس كه به خدا و به روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده ( چون على عليه السّلام ) يكسان مىپنداريد ؟ ! ( شأن و مقام على عليه السّلام بسيار بالاتر از « ابن عباس » و ديگران است ؛ پس بر مقام يكديگر حسد نورزيد و ظلم نكنيد ) هرگز مقام آن شخص با اين يكسان نخواهد بود كه خدا ستمكاران را هرگز به راه بهشت هدايت نخواهد كرد . آنانكه ايمان آوردند ، و از وطن هجرت گزيدند ، و در راه خدا با مال و جانشان جهاد كردند ، آنها را

458