< شعر > ان كان رفضا حبّ آل محمّد فليشهد الثقلان انّى رافضى < / شعر > مترجم گويد : محصّب ، محلى است در مكه مكرّمه در سر راه منى كه آنرا « بطحاء » هم مىگويند و به جايگاهى در منى كه رمى جمرات مىكنند ، « محصّب » گفته‌اند . « خيف » با سكون ياء ، طرف بالاى وادى را كه آب از آنجا به پائين جارى مىشود گفته‌اند و « مسجد خيف » در محل منى مىباشد كه در طرف بالاى وادى قرار گرفته است .
؛ اى سواره ! گاهى كه در محصّب از سرزمين منى ، رسيدى به آنها كه در خيف ساكنند و به آنها كه از آنجا در سحرگاه كوچ مىكنند و به حاجيانى كه عازم منى مىباشند و چون فرات به روش خاصى پيش مىروند ، بگو اگر دوستى آل محمد دليل بر رفض باشد ، جنّ و انس گواهى بدهند كه من « رافضى » هستم .
[ سيوطى در الدّر المنثور ] در تفسير آيهء مودّت سوره شورى ، مىنويسد :
« ابن منذر » و « ابن ابى حاتم » و « طبرانى » و « ابن مردويه » از طريق « سعيد بن جبير » از « ابن عباس » روايت كرده‌اند ، هنگامى كه آيه مودّت نازل شد ، گروهى از اصحاب پرسيدند : يا رسول الله ! نزديكان شما كه محبت آنها بر ما لازم مىباشد ، چه كسانند ؟ در پاسخ فرمود : على و فاطمه و دو فرزند ايشان حسن و حسين عليهم السّلام .
[ ذخائر العقبى ص 25 ] از « ابن عباس » روايت كرده است ، هنگاميكه آيه شريفه مودّت نازل شد ، گروهى از اصحاب پرسيدند : يا رسول الله ! نزديكان شما كه مودّتشان بر ما واجب است ، چه كسانند ؟ در پاسخ فرمود : على ، فاطمه و حسنين عليهم السّلام هستند . « احمد حنبل » هم ، اين روايت را در « مناقب » آورده است .
مؤلف گويد : « هيثمى » هم ، در [ مجمع 7 / 103 و 9 / 168 ] روايت كرده و در هر دو مجلد اظهار داشته است : « طبرانى » هم ، آنرا روايت كرده و « ابن حجر » در [ صواعق ص 101 ] به نقل آن پرداخته است و اضافه كرده : « احمد حنبل » ، « طبرانى » ، « ابن ابى حاتم » و « حاكم » روايت مزبور را از « ابن عباس » نقل كرده‌اند

437