باب بيست و دوم پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله باتفاق حضرت على عليه السّلام ، حضرت فاطمه ، امام حسن و امام حسين عليهم السّلام مباهله فرمود [ صحيح مسلم ] در كتاب « فضائل صحابه » در باب فضائل حضرت على عليه السّلام ، به سند خود ، از « عامر بن سعد بن ابى وقّاص » از پدرش روايت كرده است كه در يكى از روزها ، « معاوية بن ابى سفيان » به « سعد » دستور داد تا به حضرت على بن ابيطالب عليه السّلام ناسزا بگويد ! « سعد » از دستور او سرپيچى كرد . « معاويه » از وى پرسيد : به چه سبب است كه على را آماج ناسزا و دشنام نمىسازى ؟ « سعد » گفت : بخاطر آنست كه سه خصلت از رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله در شأن على عليه السّلام شنيدم كه با توجه به آنها ، هيچگاه به سبّ و دشنام آن حضرت ، اقدام نمىكنم و هر گاه يكى از آنها براى من بود ، بهتر و ارزندهتر از شتران سرخ مو كه در اختيار من باشد ، بشمار مىآوردم . 1 - كارزارى كه به جهتى رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله حضرت على عليه السّلام را به جانشينى خود ، در مدينه باقى گذاشت و حضرت على عليه السّلام به عرض رسانيد : يا رسول الله !