خداى تعالى در صورتى از پيغمبران اولوا العزم خود اظهار خرسندى مىفرمايد كه در برابر مكروهات دنيا و ناراحتىهاى آن ، شكيبا باشند و در برابر رسيدن به خوبىها هم ، شكيبائى را از دست ندهند ؛ در برابر راحتى و ناراحتى تاب و توان را از دست ندهند و به همين نسبت هم در صورتى از من خرسند مىشود كه مانند آنها ، به تكليفى كه به عهدهء آنها گذاشته شده است ، رفتار نمايم ، همانطور كه خطاب به من فرموده است : * ( فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ ) * ، آرى ، به خدا سوگند ! مانند آنها شكيبائى مىورزم و از خداى تعالى براى پيشبرد مقاصدش ، كمك مىخواهم

265